Szczęść Boże!
Witam was wszystkich serdecznie 😉
Na początku zapraszam do modlitwy, uwielbiając Boga!
Temat katechezy: Niewierność człowieka i miłosierdzie Boga.
Rozpoczniemy od zadania. Proszę zastanowić się i napisać: co zrobić, aby zostać grzesznikiem?
Ostatnio rozmawialiśmy na temat Dekalogu.
Mojżesz otrzymuje tablice z Dekalogiem. Puzzle
Jan Paweł II pisał: „człowiek nie jest w stanie żyć według dziesięciu przykazań”. Pewnie zadacie pytanie, to po co Bóg dał nam przykazania. Czasem traktujemy przykazania jako ciężar i przymus. Ale Bóg daje nam łaskę, byśmy mogli żyć według Dekalogu. Wiemy z poprzednich lekcji, że Bóg najpierw wyprowadza Izrael z niewoli, a dopiero potem daje przykazania. W Echarystii Chrystus, stając się chelebem, obdarza nas łaską i miłosierdziem, abyśmy mogli żyć zgodnie z przykazaniami.
Dlatego wiara nie jest jarzmem do udzwignięcia. Bóg nie jest tym, który nas do czegoś zmusza. Mogą pojawić się pytania, a gdyby przykazań nie było, życie stałoby się lepsze. Nieraz ludzie myślą, że gdy zrzucą z siebie cięzar, którym według nich jest Dekalog, rozwiążą problemy. Są przekonani, że religia jest jedynie szeregiem wymagań. Bo tak nakazuje Dekalog, bo tak mówi ksiądz. Wtedy nasza wiara jest podobna do postawy faryszeuszy, dla których najważniesze było wypełnienie Prawa, wszystkich nakazów, a za czasów Jezusa ludzie religijni uczyli się 356 nakazów. Zawsze znajdziemy oparcie w Chrystusie, który wzywa, „przyjdźcie so Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Arcybiskup Ryś pisze: „ na koniec nasze życie nie będzie konfrontowane z kamiennymi tablicamy mojżeszowymi… Ale staniemy wobec ukrzyżowanego i zmartwywstałego Jezusa, który jest naszym orędownikiem przed Bogiem, na znak czego odsłania swoje rany…” Dalej pisze: „nikt nie odczyta listy moich przewinień, nie będzie mi wystawiać ocen, lecz stanę twarzą w twarz z Chrystusem”.
Miłosierdzie Boże nie zna granic i nie stawia warunków (abp Grzegorz Ryś „Skandał miłosierdzia”). Kocha nas bezgraniczną miłością pomimo naszych grzechów. W swoich pracach pisaliście, że każdy z was zawarł przymierze z Bogiem przez chrzest. I Bóg pozostaje wierny przymierzu pomimo naszych grzechów. Wyobrażmy, że ktoś was mocno skrzywdził, pobił albo powiedział przykre słowo. Nie wyciągnął rękę i nie poprosił o wybaczenie win. I jak trudno potem odbudować przyjaźń z taką osobą. Bóg z kolei przebacza, gdy jesteśmy niewierni wobec naszemu przymierzu z Nim.
W Piśmie Świętym zwłaszcza u Łukasza znajdziemy wiele fragmentów, które opisują spotkania Jezusa z celnikami i grzesznikami, tych którzy zostali odrzuceni i osądzeni, którzy byli na marginesie. Ci wszyscy, ludzie zranieni i złamani przez życie lgną do Jezusa, bo przy Nim czują się wartościowi, nie są odrzuceni bez wzgłędu na popełnione grzechy.
Przypomnijmy sobie przypowieść o synu marnotrawnym. Ojciec wita powracającego syna gestem głębokiej czułości, cieszy się z powrotu syna. Pozostaje hojny wobec syna pomimo jego błędów.
Dobrą Nowinę o odpuszczeniu grzechów głosił Pan Jezus i sam odpuszczał grzechy. Wystarczy sobie przypomnieć osoby z Ewangelii – choćby kobietę zwaną „jawnogrzesznicą”.
Tylko Bóg może oczyścić nas z grzechów. On czeka na nawrócenie i przemianę życia grzesznego człowieka. Z miłością nam przebacza. Konfesjonał jest miejscem uzdrowienia, doświadczenia miłości Boga.
Zobacz filmik o spowiedzi:
Bóg zachęca i zaprasza nas, abyśmy pielęgnowaliśmy postawę miłosierdzia, przebaczenia wobec innych, wyciągnięcia ręki, wydobywania dobra u innych. Bóg jest miłosierny dla każdego, dla grzesznika, dla twojego nieprzyjaciela.
Zadanie: przyjrzyj się dobrze obrazowi Rembrandta, przedstawiający ojca, który przytula syna marnotrawnego. I proszę odpowiedzieć:
1. Czym różnią się ręce ojca?
2. Czyją dłoń przypomina ci ręka prawa?
3. Czyją dłoń przypomina ci ręka lewa?
4. Jak myślisz, dlaczego malarz narysował 2 różne dłonie: jedną dużą i silną, a drugą szczuplą i delikatną?
Odpowiedzi proszę zapisać do zeszytu.