Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Tematem dzisiejszej lekcji: Ewangeliczne błogosławieństwa
Odkryjemy świat wartości płynący z ewangelicznych błogosławieństw.
Proszę przyjrzeć się fotografii i odpowiedzieć na pytanie:
- Co wyraża jego twarz i postawa?
Każdy człowiek pragnie być szczęśliwy. Jednak często nie wiemy, jak żyć, czym się kierować, aby osiągnąć prawdziwe szczęście.
Odpowiedź na nasze oczekiwanie szczęścia i prawdziwej radości daje nam Chrystus. Chrystus mówi do każdego z nas: możesz mieć udane, szczęśliwe życie, jeśli będziesz żył według moich słów.
Obraz przedstawia panoramę Góry Błogosławieństw. To właśnie tam Pan Jezus ogłosił osiem prawd o szczęściu.
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie.Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Mt 5, 1-10
„Błogosławieni” to ludzie szczęśliwi, którzy ufają Chrystusowi i żyją zgodnie z Jego nauką.
Ubodzy w duchu – to ludzie zawsze ufający Bogu nawet w najtrudniejszych sytuacjach i okolicznościach życia. Słuchają słów Jezus i żyją zgodnie z nimi.
Którzy się smucą – Jezus jest z nami w każdym smutku i cierpieniu. Chce nam pomóc w przyjmowaniu cierpienia z godnością. Pragnie, abyśmy nieśli pociechę cierpiącym, samotnym i smutnym.
Którzy są cisi – To ludzie skromni, łagodni w słowie i w zachowaniu. Szanują wszystkich ludzi i potrafią zło zwyciężać dobrem.
Pragnący sprawiedliwości – Sprawiedliwi żyją zgodnie z przykazaniami Bożymi i opowiadają się zawsze po stronie prawdy. Ich myśli, słowa i czyny są zgodne z wolą Bożą. Tacy ludzie dostrzegają potrzeby innych. Ida odważnie drogą do świętości.
Miłosierni – Chrystus przebacza nam grzechy i pragnie, abyśmy zawsze przebaczali innym. Ludzie miłosierni potrafią przebaczać i są gotowi nieść pomoc potrzebującym: ubogim, cierpiącym i chorym.
Czystego serca – Czyste serce to serce pełne dobra i miłości, wolne od grzechu i zła. Ludzie czystego serca postępują zgodnie z głosem sumienia, potrafią odróżnić dobro od zła. Są wierni Bogu.
Pokój czyniący – to ludzie, którzy mają pokój w swoim sercu i dzięki niemu mogą go nieść innym. Potrafią rozwiązywać konflikty za pomocą dobrych słów i czynów.
Którzy cierpią prześladowanie – Trudności, krzywdy i prześladowania są sprawdzianem naszej wiary i ufności Bogu. Kto w pokorze przyjmuje wszystkie trudności i pokłada nadzieję w Panu, ten jest prawdziwym uczniem Jezusa.
Błogosławieństwa Pana Jezusa są drogowskazami, ukazują nam kierunek, w którym należy iść, aby szczęśliwie dojść do celu.
- Jak każdy z nas może realizować poszczególne błogosławieństwa w codziennym życiu?
Kazanie na Górze wytycza mapę tej drogi. Osiem Błogosławieństw to drogowskazy ukazujące kierunek, w jakim należy iść. Jest to droga pod górę, a Jezus przeszedł ją pierwszy. I jest On gotowy przejść ją z wami jeszcze raz. Pewnego dnia powiedział: «Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności» (J 8, 12). A w innych okolicznościach dodał: «To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna» (J 15, 11).
Idąc z Chrystusem, można osiągnąć radość, prawdziwą radość! Właśnie dlatego dziś ponownie wzywa On was do radości: «Błogosławieni…»
Jezus nie tylko głosił Błogosławieństwa; On nimi żył! Spoglądając na nowo na Jego życie oraz ponownie odczytując Ewangelię, doznajemy zdumienia: najuboższym spośród ubogich, najpokorniejszym spośród pokornych, człowiekiem o najczystszym i najbardziej miłosiernym sercu jest właśnie On, sam Jezus. Błogosławieństwa w rzeczywistości są opisem twarzy, Jego twarzy!
Zarazem Błogosławieństwa ukazują, jaki powinien być chrześcijanin: kreślą one portret ucznia Jezusa, wizerunek tych, którzy przyjęli Królestwo Boże i chcą żyć wedle nakazów Ewangelii. Do tych właśnie osób zwraca się Jezus, nazywając je «błogosławionymi».
Powitanie na rozpoczęcie Światowych Dni Młodzieży
Drodzy przyjaciele, na to wasze pragnienie szczęścia, typowe dla ludzi młodych, stary Papież odpowiada słowem, które nie pochodzi od niego. Jest to słowo, które zostało wypowiedziane przed dwoma tysiącami lat. Tego wieczoru usłyszeliśmy je na nowo: «Błogosławieni…» Kluczowym słowem nauczania Jezusa jest zapowiedź radości: «Błogosławieni…»
Człowiek został stworzony do szczęścia. Wasze pragnienie szczęścia jest więc uzasadnione. Chrystus ma odpowiedź na wasze oczekiwania. Dlatego prosi was, abyście Mu zaufali. Prawdziwa radość jest zdobyczą, do której nie dochodzi się bez długiej i trudnej walki. Chrystus zna tajemnicę zwycięstwa.
Kroczenie drogą błogosławieństw Jezusa jest drogą wiodącą do szczęścia wiecznego.
Każdy z nas powinien wziąć sobie do serca ewangeliczne wskazania i starać się żyć zgodnie z nimi, choć nie zawsze jest to łatwe.
Wielu ludzi dało nam przykład życia według ewangelicznych błogosławieństw. Jednym z nich był św. Tomasz Morus.
Życie Tomasza Morus poucza nas, że rządzenie jest przede wszystkim praktykowaniem cnoty.Mając tak mocny fundament moralny, swą działalnością publiczną służył człowiekowi, zwłaszcza słabemu i ubogiemu, rozstrzygał sporne kwestie społeczne, kierując się niezwykłym zmysłem sprawiedliwości; opiekował się rodziną i nie szczędził wysiłków w jej obronie; rozwijał wszechstronne kształcenie młodzieży. Głęboki dystans wobec zaszczytów i bogactw, pokora wsparta pogodnym i żartobliwym usposobieniem, trzeźwe spojrzenie na ludzką naturę i na ulotność sukcesów oraz trafność sądu zakorzenionego w wierze dały mu wewnętrzną moc i ufność, która wspierała go w przeciwnościach i w obliczu śmierci. jego świętość zajaśniała blaskiem w chwili męczeństwa, ale została przygotowana przez całe życie poświęcone pracy w służbie Boga i bliźniego.